Tytuł konferencji:
„Jestem pielęgniarką i jestem z tego dumna.”
Termin: 19 V 2018, godz. 10-17
Miejsce: aula Katedry Anatomii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego,
ul. Kopernika 12, Kraków

Serdecznie zapraszamy na ogólnopolską konferencję organizowaną przez Studenckie Koło Naukowe Zakładu Psychologii Zdrowia oraz Zakład Psychologii Zdrowia Instytutu Pielęgniarstwa i Położnictwa Wydziału Nauk o Zdrowiu Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Ogólnopolska Konferencja związana jest z inicjatywą budowania sojuszu zawodowego pomiędzy przedstawicielami zawodów medycznych. Pielęgniarstwo stanowi kluczową gałąź w opiece medycznej, bez której opieka nad chorymi w ogóle nie byłaby możliwa. Profesja Pielęgniarska jest dziedziną, która czerpie swoje ideały z wybitnych, historycznych przedstawicielek tego zawodu, buduje swój bieżący potencjał w teraźniejszości oraz kształtuje młode pokolenie ambitnych osób. Na naszej konferencji chcemy zaprezentować spotkanie tych trzech perspektyw czasowych: wczoraj, dziś i jutro Pielęgniarstwa oddając głos ich przedstawicielom. Szczególną uwagę poświęcimy wyjątkowo odważnej osobie – honorując tym samym obchodzony w 2018 roku postanowieniem Sejmu RP Rok Ireny Sendlerowej.

Program konferencji „Jestem Pięlęgniarką i jestem z tego dumna”:

9:00 – 10:00 Rejestracja uczestników

10:00 – 10:15 Otwarcie konferencji przez Panią Kierownik Zakładu Psychologii Zdrowia Instytutu Pielęgniarstwa i Położnictwa Wydziału Nauk o Zdrowiu Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. dr hab. Martę Makarę – Studzińską

10:15-10:30 Kulisy konferencji, Karolina Probosz, Opiekunka SKN przy Zakładzie Psychologii Zdrowia IPiP WNZ CM UJ

10:30-10:45 Przywitanie gości przez przedstawicielki Studenckiego Koła Naukowego przy Zakładzie Psychologii Zdrowia IPiP WNZ CM UJ

I. Wczoraj Pielęgniarstwa:

10:45-11:05 Sylwetka Ireny Sendlerowej. Wywiad SKN z Anną Mieszkowską – autorką książki „Dzieci Ireny Sendlerowej”, Klaudia Dam, Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Zdrowia IPiP WNZ Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego

II. Dziś Pielęgniarstwa:

11:05-11:25 Męska perspektywa wykonywania zawodu pielęgniarskiego, Stanisław Wojtan, Uniwersytet Jagielloński

11.25-11.45 Początki, Jan Chowaniec

11:45-12:05 Problem wypalenia zawodowego w grupie pielęgniarek pracujących na terenie miasta Lublina, Patrycja Gierszon, Izabela Morawska, Krystian Cholewa, Julita Poleszak, Joanna Milanowska, Katarzyna Sidor, Marzena Samardakiewicz, Zakład Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie oraz Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie

12:05-12:25 Analiza zebranych ankiet badających postrzeganie pracy pielęgniarskiej w praktyce, Aneta Piechota, Klaudia Pintatara, Sara Pawelec, Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Zdrowia IPiP WNZ Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego

12:25 – 12:45 Przerwa kawowa i poczęstunek ORAZ Sesja posterowa

Zawód pielęgniarki/pielęgniarza – motywacja i wyobrażenie o zawodzie wśród studentów pielęgniarstwa, Izabela Morawska

Sytuacje trudne w życiu pielęgniarki, Cholewa Krystian, Patrycja Gierszon, Joanna Milanowska, Izabela Morawska, Klaudia Artykiewicz, Marzena Samardakiewicz, Zakład Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie oraz Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie

Zawód pielęgniarki a jakość jej życia rodzinnego, Miłosz Podrażka, Jakub Jachimczyk, Patrycja Gierszon, Joanna Milanowska, Krystian Cholewa, Marzena Samardakiewicz, Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie oraz Zakład Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie

Pielęgniarz − trudności mężczyzn w wykonywaniu sfeminizowanego zawodu, Poleszak Julita, Patrycja Gierszon, Izabela Morawska, Joanna Milanowska, Marzena Samardakiewicz, Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie oraz Zakład Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie

Koncepcja siebie w perspektywie sztuki pomagania, Agnieszka Mesterhazy, Uniwersytet Jagielloński

Pielęgniarka, Magdalena Sroka

III. Jutro Pielęgniarstwa

12.45-13:05 Perspektywy rozwoju w zawodzie pielęgniarki, dr hab. Agnieszka Gniadek; Dyrektor Instytutu Pielęgniarstwa i Położnictwa WNZ CM UJ

13:05-13:25 Postawy studentów medycyny wobec zawodu pielęgniarki, Joanna Milanowska, Katarzyna Sidor, Joanna Milanowska, Julita Poleszak, Patrycja Gierszon, Marzena Samardakiewicz, Zakład Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie oraz Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Stosowanej, Uniwersytetu Medycznego w Lublinie

13:25-13:45 W czepku urodzeni – młode pokolenie w Pielęgniarstwie, Weronika Bąk, Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Zdrowia IPiP WNZ Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego

13:45-14:05 Wypowiedź Stowarzyszenia Pielęgniarki Cyfrowe

14:05-14.25 Dekalog pielęgniarki wypracowany przez studentki, Joanna Dudek, Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Zdrowia IPiP WNZ Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego

14.25:14.45 Ogłoszenie wyników konkursu na najlepszy referat oraz najlepszy poster

14.45 – 15.05 Zamknięcie konferencji

Zapraszamy do nadsyłania zgłoszeń udziału czynnego (referat, plakat) lub biernego w konferencji do dnia 20 IV 2018 na adres:
jestempielegniarka.konferencja@gmail.com

Streszczenia referatów wygłoszonych na konferencji:

Morawska Izabela
Tytuł: Zawód pielęgniarki/pielęgniarza – motywacja i wyobrażenie o zawodzie wśród studentów pielęgniarstwa.

Streszczenie treści:
Wstęp: Pielęgniarstwo jest kierunkiem studiów cieszącym się od wielu lat popularnością. Praca absolwenta tego kierunku jest wielowymiarowa – spotykamy go w szpitalu, przychodni podstawowej opieki zdrowotnej, laboratorium, hospicjum, domach opieki czy pracujących jako pielęgniarki i pielęgniarze środowiskowi. Wiele osób realizuje się także naukowo. Pielęgniarka/pielęgniarz są osobami pełniącymi bezsprzecznie bardzo ważną rolę w procesie leczenia i zdrowienia pacjenta. Cel: Celem mojej pracy było zrozumienie motywacji, oraz wyobrażeń o zawodzie pielęgniarki/pielęgniarza, które kierują studentami tego kierunku. Metody: Metodą użytą w pracy była metoda sondażu diagnostycznego, narzędzie – ankieta badawcza, przeprowadzona wśród studentek i studentów Uniwersytetu Medycznego w Lublinie i Białymstoku. Wyniki: Wybór kierunku studiów był przez studentów powodowane zarówno przesłankami osobistymi (przede wszystkim wydarzenia życiowe, które wpłynęły na chęć pomocy innym) a także analizą rynku pracy. Według ankietowanych, pacjenci od pielęgniarek i pielęgniarzy oczekują przede wszystkim profesjonalizmu, empatii, wyrozumiałości i tak też opisują „idealną” pielęgniarkę. Studenci uważają, że ich kierunek dobrze przygotowuje do tej roli. Ankietowani uważają, że pielęgniarka pełni dużą rolę w procesie terapeutycznym, niestety, według ich odpowiedzi pielęgniarstwo nie jest zawodem szanowanym ani przez pacjentów, ani przez personel medyczny. W odpowiedzi na pytanie o oczekiwania co do przyszłego zawodu, najczęściej padały odpowiedzi dotyczące płac, które są zbyt niskie w stosunku do odpowiedzialności a także braku poszanowania dla pracy. Podsumowanie: Sprawne działanie całego systemu współpracy między przedstawicielami poszczególnych zawodów medycznych jest niezbędne do prawidłowego pełnienia opieki nad osobą chorą. Pielęgniarstwo to zawód bliskiego kontaktu z drugim, często cierpiącym człowiekiem, który wymaga nie tylko profesjonalizmu w kontekście wyuczonych umiejętności, ale także odpowiedniego podejścia, cierpliwości i zrozumienia. Wyniki ankiety wykazały, że wciąż zawód ten jest zawodem niedocenianym i zbyt mało płatnym.

Cholewa Krystian
Tytuł: Sytuacje trudne w życiu pielęgniarki

Streszczenie treści:
Autorzy: Krystian Cholewa (1), Patrycja Gierszon (2), Joanna Milanowska (2), Izabela Morawska (1) Klaudia Artykiewicz (1) , Marzena Samardakiwicz (2) 1 Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie 2 Zakład Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie Prestiż oraz charakter zawodów medycznych w Polsce zmienił się na przestrzeni ostatnich lat. Praca w zawodzie pielęgniarki wiąże się z wieloma problemami implikowanymi przez współczesną rzeczywistość. Sprowadzają się one do trudności w utrzymaniu zdrowia fizycznego, psychicznego i duchowego. Wiążą się z brakiem motywacji do pracy związanej z niskimi zarobkami, brakiem szacunku, wdzięczności pacjentów, trudnościami w tworzeniu satysfakcjonujących prywatnych relacji interpersonalnych. Sytuacje te wiążą się niewątpliwie z wciąż małą liczbą pielęgniarek w polskich szpitalach. Zawód pielęgniarki wymaga posiadania wielu umiejętności. Z jednej strony głębokiej empatii i współczucia, a z drugiej silnej kondycji fizycznej. Wymagana jest również dobra organizacja czasu pracy i asertywność. Powyżej wymienione czynniki stanowią preludium do koniecznej i niekończącej się dyskusji, której tematem przewodnim jest poprawa funkcjonowania polskiej ochrony zdrowia. Celem pracy jest przedstawienie trudnych sytuacji w życiu pielęgniarki i pielęgniarza. Metodę badawczą stanowił wywiad, analiza przypadków oraz przegląd literatury. Przeprowadzono rozmowy pogłębione z 15 pielęgniarkami na różnych oddziałach szpitalnych w woj. lubelskim, mazowieckim i pomorskim. Poniższa praca stanowi zarys sytuacji pielęgniarek w Polsce opisywanej przez nie same. Interesujące są deklarowane główne czynniki wpływające na wybór zawodu pielęgniarki. Większość badanych deklarowało, że przy wyborze zawodu głównym czynnikiem wpływającym na tą decyzję było „poczucie misji, powołanie”. Poza tym część badanych kobiet twierdziła, że nie miały one wpływu na wybór zawodu, był to jedyny dla nich dostępny kierunek studiów związany z zainteresowaniami medycznymi. Główne problemy poruszane przez rozmówczynie w trakcie wywiadów to brak szacunku społeczeństwa do zawodu pielęgniarki oraz brak czasu na życie osobiste, który powoduje niski stopień zadowolenia z relacji, w tym rodzinnych. Inne wymieniane trudności, to niskie zarobki oraz warunki zatrudnienia na zasadzie kontraktu. Pielęgniarki narzekają również na braki kadrowe i związane z tym przeciążenie pracą oraz niekompletne podstawowe wyposażenie placówek opieki zdrowotnej. Jako czynnik poprawiający jakość pracy badane pielęgniarki wymieniały przede wszystkim wzajemne wsparcie i współpracę w zespole. Z powodu wyżej wymienionych trudności środowisko pielęgniarskie wskazuje na potrzebę objęcia ich opieką psychologiczną, która obecnie nie jest powszechnie dla nich dostępna.

Podrażka Miłosz
Tytuł: Zawód pielęgniarki a jakość jej życia rodzinnego

Streszczenie treści:
Autorzy: Miłosz Podrażka1, Jakub Jachimczyk1, Patrycja Gierszon2, Joanna Milanowska2, Krystian Cholewa1 , Marzena Samardakiwicz2 1 Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie 2 Zakład Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie Wstęp: Jakość życia rodzinnego pracowników ośrodków zdrowia to coś, nad czym rzadko się zastanawiamy. Najczęściej idąc do takiego ośrodka, staramy się uzyskać ważne dla nas informacje i wykonać zaplanowane badania w możliwie krótkim czasie, oczekując od pracowników najwyższej uwagi i wysokiej jakości świadczonych usług. Tymczasem nie zdajemy sobie sprawy, z tego, że pielęgniarki z powodu dużego zaangażowania w swoje obowiązki zawodowe, dodatkowe dyżury w celu poprawy swojej sytuacji materialnej, czy z powodu ciągłego doszkalania się zaniedbują swoje życie prywatne. Cel pracy: Celem pracy jest analiza opinii pielęgniarek na temat związku pomiędzy wykonywaną przez nie pracą , a jakością ich życia rodzinnego. Materiał i metody: Badanie zostało przeprowadzone za pomocą sondażu diagnostycznego, z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety własnego autorstwa. Grupą badaną były pielęgniarki czynne zawodowo. Po zebraniu ankiet, ich wyniki zostały poddane analizie statystycznej. Wyniki: Analiza badań wskazuje na to, że prawie 89% pielęgniarek nie jest w stanie poświęcić odpowiedniej ilości czasu najbliższym, ze względu na: zbytnie przeciążenie obowiązkami zawodowymi, stres związany z pracą i wygórowane oczekiwania pacjentów względem nich. Ponad połowa badanych pielęgniarek uważa, że w ich pracy brak jest atmosfery wzajemnego szacunku wśród personelu, zaś 72% osób twierdzi, że poprawienie relacji w pracy wpłynęłoby na poprawienie relacji w domu. Brak satysfakcji z relacji rodzinnych ściśle wiąże się więc z trudnościami związanymi z wykonywaną pracą. Wnioski: Specyfika pracy pielęgniarek wymaga od nich dużej aktywności zarówno umysłowej, jak i fizycznej oraz empatii w stosunku do pacjentów. Powoduje to ciągły stres i zmęczenie oraz nierzadko przekłada się na ich kontakty z członkami rodziny.

Poleszak Julita
Tytuł: Pielęgniarz − trudności mężczyzn w wykonywaniu sfeminizowanego zawodu

Streszczenie treści:
Julita Poleszak (1), Patrycja Gierszon (2), Izabela Morawska (1), Joanna Milanowska (2), Marzena Samardakiewicz (2) 1. Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie 2. Zakład Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie Przyjęte we współczesnej kulturze modele męskości, których ideał pojmowany jest jako „twardy i dominujący” powodują zmniejszenie przez mężczyzn wyboru zawodów cechujących się podporządkowaniem, opieką, posługą oraz ofiarą, jakim cechuje się profesja pielęgniarstwa. Powszechnie przyjęty stereotyp, iż kobiety posiadają więcej empatii, predyspozycji komunikatywnych i emocjonalnych niż mężczyźni, tworzy przekonanie, że płeć męska nie jest w stanie spełnić wymogów tego zawodu, co uniemożliwia mężczyznom osiągnięcie satysfakcji zawodowej. Celem pracy jest zaprezentowanie rozważań na temat sytuacji mężczyzn w zawodzie pielęgniarza. Przedstawiono stworzony przez społeczeństwo „konstrukt męskości” prezentujący cechy będące w opozycji do pożądanych cech opisywanego zawodu i jego konsekwencje. Zwrócono uwagę na przyczyny deprecjonowana mężczyzn pielęgniarzy w hierarchii męskości oraz na różnice interpretacji przez pacjentów dotyku pielęgniarzy. Przybliżono również wyniki dotychczasowych badań na temat głównych czynników wpływających na społeczne postrzeganie mężczyzn w sfeminizowanych zawodach. Słowa klucze: pielęgniarz, pielęgniarka, feminizacja zawodu

Gierszon Patrycja
Tytuł: Problem wypalenia zawodowego w grupie pielęgniarek pracujących na terenie miasta Lublin

Streszczenie treści:
Autorzy: Patrycja Gierszon, Izabela Morawska, Krystian Cholewa, Julita Poleszak, Joanna Milanowska, Katarzyna Sidor, Marzena Samardakiewicz Wypalenie zawodowe i jego przyczyny to temat często podejmowany przez psychologów i socjologów. Występuje, gdy praca przestaje dawać satysfakcję, pracownik przestaje się rozwijać zawodowo, czuje się przepracowany i niezadowolony z wykonywanego zajęcia, które niegdyś sprawiało mu przyjemność. Może być to wynikiem stresu pojawiającego się na skutek przepracowania i zmęczenia. Wypalenie zawodowe występuje najczęściej w zawodach wymagających intensywnych kontaktów z ludźmi np. wśród psychologów, pedagogów, lekarzy, kierowców autobusu oraz pielęgniarek. Celem pracy jest przedstawienie problemu, jakim jest zespół wypalenia zawodowego w grupie pielęgniarek. Badania przeprowadzono w grudniu 2017 roku wśród pielęgniarek pracujących na terenie Lublina. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, a narzędzie badawcze stanowił kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Podczas badań zebrano 176 poprawnie wypełnionych ankiet. Następnie uzyskany materiał badawczy podano analizie statystycznej za pomocą programu Statistica w wersji 10 przy pomocy Testu Chi-kwadrat Personsa. Badania wykazały, że zespół wypalenia zawodowego występuje wśród 98% przebadanych osób. Konsekwencją wypalenia zawodowego jest brak motywacji do pracy oraz stres. Najczęstszą przyczyną wypalenia zawodowego jest przepracowanie. Natomiast wśród objawów wypalenia zawodowego dominują: codzienne uczucie zmęczenia i wyczerpania mimo odpoczynku (33%) oraz złość i niechęć (28%). Najczęstszym skutkiem rodzinnym wypalenia zawodowego jest: łatwiejsze wpadanie w irytację lub złość na członków rodziny pielęgniarek (43%) i obniżenie zainteresowania członkami rodziny (22%). Wypalenie zawodowe przekłada się niestety na sposób i jakość wykonywanej pracy.

Milanowska Joanna
Tytuł: Postawy studentów medycyny wobec zawodu pielęgniarki

Streszczenie treści:
Autorzy: Katarzyna Sidor (1), Joanna Milanowska (1), Julita Poleszak (2), Patrycja Gierszon (1), Marzena Samardakiewicz (1) 1. Zakład Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie 2. Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie Zawód pielęgniarki jest obok profesji lekarskiej, jednym z filarów opieki medycznej w Polsce i na świecie. W ostatnich latach coraz częściej podkreśla się konieczność dostrzeżenia wagi tego zawodu oraz odpowiedzialności z nim związanej, zarówno przez społeczeństwo, jak i lekarzy. Docenienie roli pielęgniarki ze strony tej ostatniej grupy wydaje się być szczególnie istotne ze względu na nieodzowność współpracy personelu medycznego. Przeprowadzone badania są próbą odpowiedzi na pytanie, jakie postawy wobec pielęgniarek kształtują się u przyszłych lekarzy już w trakcie studiów. Celem niniejszej pracy była analiza opinii studentów kierunku lekarskiego na temat zawodu pielęgniarki w dzisiejszych realiach. Badania zostały przeprowadzone wśród 89 studentów drugiego roku kierunku lekarskiego, Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Zastosowano kwestionariusz ankiety własnego autorstwa skonstruowany na podstawie badań opisowych przeprowadzonych przez Maik M. i wsp. Zdecydowana większość studentów medycyny uważa, że rola pielęgniarki jest niedoceniana zarówno w społeczeństwie, jak i w środowisku lekarskim. Przyszli lekarze dostrzegają zaangażowanie i ciężką pracę wykonywaną przez pielęgniarki, a także, choć w mniejszym stopniu ich wiedzę. Ci, którzy zetknęli się z personelem pielęgniarskim zauważają symptomy wypalenia zawodowego u części z nich – takie jak depersonalizacja pacjentów. Ankietowani, nie zgadzają się z twierdzeniem, że pielęgniarka powinna być zawsze uśmiechnięta i optymistyczna- bardziej cenią u niej takie cechy jak cierpliwość, dobrą organizację czasu oraz umiejętność współpracy z lekarzami.

Mesterhazy Agnieszka
Tytuł: Koncepcja siebie w perspektywie sztuki pomagania

Streszczenie treści:
Moja prezentacja będzie opierać się na roli jaką odgrywa poczucie własnej wartości, samoocena oraz obraz siebie na sytuację pomagania. Dlaczego pozytywny obraz siebie i dobra relacja z samym sobą wpływa korzystnie na kontakt z drugim człowiekiem, efektywną komunikację. W swoim wystąpieniu poruszę między innymi teorię Rogersa dotyczącą 3 komponentów koncepcji siebie (obraz siebie, samoocena, „ja idealne”).

Rabiański Mateusz
Tytuł: Oczekiwania Społeczeństwa wobec roli zawodowej pielęgniarki na przykładzie wybranych grup mieszkańców Podhala

Streszczenie treści:
Celem pracy badawczej było poznanie oczekiwań społeczeństwa wobec roli zawodowej pielęgniarki na przykładzie wybranych grup mieszkańców Podhala. Problemy W badaniach posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem techniki ankiety. Narzędzie badawcze stanowił kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Teren badań stanowił powiat nowotarski oraz tatrzański. Badania odbyły się w okresie od dwudziestego marca do pierwszego maja 2017r. Badaniem objęto grupę 50 mieszkańców Podhala w wieku od 18 do 83 lat. Wnioski: 1. Większość respondentów twierdzi, że wykształcenie wyższe przyczynia się do zwiększenia wiedzy, umiejętności a także kompetencji pielęgniarki. Część z nich uważa, że wykształcenie nie ma wpływu na jakość opieki sprawowanej przez pielęgniarkę. 2. Najbardziej oczekiwane cechy, które powinna posiadać pielęgniarka stanowią kolejno: miłe usposobienie, cierpliwość, uprzejmość, czułość, wyrozumiałość i wrażliwość. 3. Opinia respondentów dotycząca mężczyzn wykonujących zawód pielęgniarki jest pozytywna. Znaczna część nie ma zdania na ten temat. 4. Na podstawie przeprowadzonych badań wnioskuje się, że należy zwiększyć edukacje społeczeństwa dotyczącą zakresu czynności zawodowych wykonywanych przez pielęgniarkę, tak aby zwiększyć świadomość społeczeństwa odnośnie roli zawodowej pielęgniarki w systemie opieki zdrowotnej.

Sroka Magdalena
PLAKAT Tytuł: Pielęgniarka

Streszczenie treści: Rysunek

Weronika Bąk
Tytuł: Nowe pokolenie w pielęgniarstwie.

Streszczenie treści:
 Nowe pokolenie pielęgniarstwa. Kiedy właściwie się zaczyna? Zaczyna się za każdym razem kiedy absolwenci kierunku Pielęgniarstwa dostają do swojej dłoni dyplom ukończenia studiów i na ich głowach pojawiają się czepki z czarnym paskiem. Kiedy opuszczają progi uczelni, z jedną głową pełnymi wiedzy, dwiema rękami chętnymi do pracy i tysiącem postanowień jakimi pielęgniarkami/pielęgniarzami będą. Później przychodzi czas kiedy przekraczają próg oddziału, na którym zaczynają swoją pierwszą pracę. Pielęgniarstwo to coś więcej niż praca od 7 do 19. To nie tylko zmiana pampersów, parzenie kawy i rozpuszczanie leków. Pielęgniarstwo to drugi człowiek, który otwiera się na Twoją pomoc, a często całkowicie zdaje się tylko na Ciebie. Przyszłość pielęgniarstwa leży w naszych – młodych rękach..

Dam Klaudia
Tytuł: Sylwetka Ireny Sendlerowej. Wywiad SKN z Anną Mieszkowską – autorką książki „Dzieci Ireny Sendlerowej”.

Streszczenie treści:
Rok 2018 został ustanowiony przez Sejm Rzeczpospolitej Polski rokiem Ireny Sendlerowej. Była ona wybitną działaczką społeczną oraz pielęgniarką z ogromnym powołaniem do niesienia pomocy tym najbardziej potrzebującym. Narażała swoje życie wyprowadzała dzieci z warszawskiego getta, a następnie zapewniała im schronienie w polskich rodzinach, klasztorach oraz domach opieki.  Uważała ona, że ludzi należy dzielić na dobrych i złych, żadne inny podział nie istnieje. Irena Sendlerowa była jedną z najwybitniejszych postaci w historii Polski.

Aneta Piechota, Anna Czachor, Klaudia Pintatara, Sara Pawelec, Dominika Siawrys
Tytuł: Analiza zebranych ankiet badających postrzeganie pracy pielęgniarskiej w praktyce.

Streszczenie treści:
Pielęgniarstwo jest zawodem niezwykle trudnym, ale jednocześnie bardzo potrzebnym i dającym wiele satysfakcji.  Wymaga on, aby pielęgniarki/ pielęgniarze potrafili umiejętnie zachować się w każdej choćby najgorszej sytuacji. Dla pacjentów przebywających w szpitalu, osoby wykonujące ten zawód stanowią bezcenne wsparcie. Celem pracy było poznanie opinii o zawodzie wśród pielęgniarek i pielęgniarzy. Metody: Metodą użytą w pracy była metoda sondażu diagnostycznego.  Ankiety były wypełniane drogą elektroniczną a w badaniu wzięło udział 196 ankietowanych. Ze względu na wybrany sposób przeprowadzania badania największą grupę ankietowanych stanowią osoby z przedziału wiekowego między 20-39 lat. Wyniki: Zdecydowana większość badanych wskazuje, na to jak stresująca jest ich praca jednak nadal uważają ją za satysfakcjonującą. Mimo przytaczanych wielu traumatycznych przeżyć, ankietowani nie chcieli by zmienić zawodu ani oddziału na którym pracują. Wskazują również na istotę oparcia w zespole jako nieodzownej części pracy. Zapytani o to co cenią w byciu pielęgniarką/pielęgniarzem wymieniają wiele drobnych gestów jak uśmiech pacjenta, wdzięczność w jego oczach, które podnoszą ich na duchu w chwilach zwątpienia. Wnioski: Przeprowadzone badania pozwoliły nam na poznanie opinii o zawodzie wśród pielęgniarek i pielęgniarzy. Udało nam się poznać problemy z jakimi zmagają się ankietowani oraz ich propozycje na zmiany w zawodzie.

Jan Chowaniec
Tytuł: Początki

Streszczenie treści :
Na konferencji pt:  ,,Jestem pielęgniarką i jestem z tego dumna” podzieliłem się historią pacjenta, z którym miałem do czynienia,  podczas praktyk, na oddziale neurologii. Był to mężczyzna, który wymagał dodatkowego zaangażowania z mojej strony a wynikało to z jego stanu zdrowia. Dzięki mojej kreatywności jego komfort życia, a szczególnie możliwość komunikacji z otoczeniem uległ diametralnej poprawie. Historia ta nauczyła mnie jak i prawdopodobnie uczestników konferencji, iż do każdego pacjenta należy podchodzić indywidualnie i z jak największą chęcią pomocy.